به گزارش راهبرد معاصر؛ در سال 1400 اتفاق خاصی در عرصه سیاست داخلی ایران اسلامی به وقوع می پیوندد، اتفاقی به نام تغییر دولت و روی کار آمدن دولت تازهای که قطعا با انتخاب و رای مردم راهی پاستور میشود تا به نوعی ایجاد کننده فرصتهای جدیدی برای کشور در بخشهای مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی باشد.
انتخابات ریاست جمهوری از این منظر قابل توجه است که برگزاری انتخابات فرصت قابل توجهی برای نوسازی قوهمجریه و خانه تکانی در دستگاه اجرایی است، تا براساس این خانه تکانی شاهد ورود نیروهای تازه نفسی به عرصه اجرایی کشور باشیم. انتخابات ریاست جمهوری به کشور و به مردم اجازه میدهد تا کسانی که درچهار سال یا درهشت سال گذشته هر چه در توان داشتهاند و برای کشور هزینه کردهاند کنار بروند، ضمن اینکه مردم عملکرد دولتی که کنار میرود را باید مورد ارزیابی قرار دهد تا درس عبرت و تجربه خوبی برای دولت جدیدی باشد که با رای و خواست مردم روی کار میآید.
از این منظر انتخابات بهترین فرصت برای ارزیابی عملکرد دولت قبلی و ارزیابی خواستههای مردم از دولت جدید است، بنابراین نمرهای که مردم به کارنامه کارآمدی یا عدم کارآمدی کارگزاران قبلی میدهند برنامه عملی و هشدار درسآموزی برای دولتی است که به تازگی روی کار میآید، این موضوع قطعا در افزایش کارآمدی دولت جدید میتواند نقش عمدهای ایفا کند.
در مسیر انتخابات میتوان به این نکته مهم اشاره کرد و روی این موضوع تامل داشت که دو قطبی کارآمدی یا ناکارآمدی اصلیترین و حقیقیترین دو قطبی است که در انتخابات ایجاد میشود به این معنا که مردم کارگزاران جدید را متوجه رفع مشکلاتی میکنند، که اصلیترین مشکلات آنها در حوزههای مختلف بخصوص مباحث اقتصادی و معیشتی است.
ارزیابی دولت قبلی و نتیجه بخش بودن ارزیابی صورت گرفته از سوی مردم برای دولت بعدی نه تنها در حوزه مباحث اقتصادی، بلکه در عرصه سیاست خارجی و داخلی نکته مهمی است که حائز اهمیت است. از این رو مردم به دولت هر نمرهای بدهند، متعاقب آن دولت بعدی باید تجربه گرانبهایی به دست بیاورد تا براساس آن اشتباهات دولت قبلی را مرتکب نشود ودر راه بهبود وضعیت جامعه و ایجاد آرامش اجتماعی در مردم کوشا باشد.
موضوع مهم دیگری که فعالان سیاسی و کسانی که خود را در معرض رای مردم قرار میدهند، باید بدان توجه ویژهای داشته باشند؛ احترام به رای و خواست مردم است، هر فردی که با رای و خواست مردم انتخاب میشود قابل احترام است حتی اگر متعلق و برخواسته از این جناح یا آن جناح سیاسی نباشد، لذا فعالان و نخبگان سیاسی باید اراده و خواست مرم را به رسمیت بشناسند و در برابر آن کرنش کنند.
موضوع انتخابات غیر از اینکه چه کسی باید انتخاب شود مساله باز تولید قدرت نرم انقلاب اسلامی وجمهوری اسلامی است، به این معنا که مردم با مشارکت و حضور در انتخابات، امنیتملی را تضمین میکنند. بیشک ملت شریف ایران میدانند که در معرض تهدیدات گسترده دشمن در همه ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، امنیتی و نظامی دشمن قرار دارند اما چون نظام با هدایت الهی، دینی و خواست ملت اداره میشود. قطعا از فتنهها مصون خواهد بود البته این موضوع نافی آن نیست که در انتخابات مشارکت پرشور نداشته باشیم، بلکه انتخابات میتواند تضمینکننده امنیت کشور در برابر توطئههای داخلی و خارجی و تحقق اراده و خواست ملت باشد.
هنگامی که موضوعِ مهم تحقق خواست و اراده مردم برای انتخاب رئیس جمهور آینده کشور باشد، تک تک رای مردم معنا پیدا میکند، لذا سال 1400 سال تعیین سرنوشت قوه مجربه و هدایت دستگاه اجرایی کشور است که با حضور و مشارکت جدی مردم امید میرود قوه مجریه به دست فردی با کفایت، مومن، انقلابی، ساده زیست و ضد فساد سپرده شود تا مشکلات کشور یکی پس از دیگری حل شود.